top of page

Etappe 2: Sneeuw, zon en krampen

De ramen van onze camper waren deze ochtend bevroren. Om 9 u, de temperatuur nauwelijks boven het vriespunt, gingen we goed ingeduffeld op pad. Na 1 km trokken we het bos in voor een kleine 1.000 meter bergop. In colonne ploeterden we door de sneeuw tot de top. Magnifieke ervaring. En vooral de hunker naar de wintersport stak de kop op.

We waren 1u20 onderweg voor een afstand van... 5,2 km. Al schaatsend en lopend stoven we door sneeuw, alpenweides, over en door riviertjes en asfalt naar beneden.

Na ruim 16 km, onder een stralende zon, doemde een muur voor ons op: stroken van 35 à 40%. Er wordt wel eens gezegd: 'What doesn't kill you, makes you stronger.' Maar daar durven we te betwijfelen. Eens over de top volgende een steile afdaling gevolgd door een korte knik. Met de focus op de derrière van 'Danish Dynamite' Kristina lukte dit behoorlijk. De met boomwortels bezaaide slotafdaling zou een eitje worden... tot op 1 km van de streep. Krampen (Wim). Hierdoor verloren we nog wat tijd. Na 4u30 liepen onder de finishboog door.

Morgen een tocht van 39,9 km met start om 7.00 u. De verwachting is dat we, net als de eerste dag, in de regen starten. Na een tweetal uren zou het opklaren.

De officiële beelden van de eerste etappes vind je terug op: http://transalpine-run.com/impressionen/


RECENT POSTS:
SEARCH BY TAGS:
Er zijn nog geen tags.
bottom of page